بریس های ضایعه نخاعی
به دنبال آسیب های وارده به ستون فقرات و نخاع، عوارض ضایع نخاعی در ستون فقرات، به اقسام مختلفی مشاهده می شود.
در صورت وارد شدن آسیب به مهره های گردنی، فرد کنترل عضلات قسمت فوقانی و تحتانی خود را از دست می دهد. به عبارت دیگر، فردی با ضایع نخاعی گردنی یا اصطلاحا کوآدری پلژیا کنترل هر دو دست و هر دو پای خود را از دست می دهد.
در سایر موارد که قطع نخاع در ناحیه سینه ای و کمری اتفاق میافتد فرد مبتلا، اصلاحا همی پلژی نامیده می شود. از دست دادن کنترل پاها، ضایعه ای بزرگی است که فرد همی پلژی باید با آن مواجه شده و خود را با آن تطبیق دهد.
در صدمات نخاعی وارده به قسمت سینه ای و کمری ستون فقرات، درمان های کمکی شامل انواع مختلفی از بریس های بلند و کوتاه ضایعه نخاعی می شود.
بریس های بلند ضایعه نخاعی به همراه کمربند لگنی (HKAFO):
در صورتی که آسیب نخاعی وارده باعث فلج شدن عضلات فرد در این نواحی شده باشد و کل اندام تحتانی (لگن و پاها) عملکرد خود را از دست بدهند ، بریس بلند ضایعه نخاعی راهکار اصلی برای ایستادن و به دنبال آن حرکت در نظر گرفته می‌شود.
بریس های بلند(KAFO):
اگر ضایعه وارده به نخاع باعث اختلال عملکرد مفصل زانو و ضعف عضلات این ناحیه شده باشد، مناسب ترین درمان ارتوزی(آتل) بریس های بلند می باشد.
بریس های کوتاه (AFO):
بیماران آسیب نخاعی که در اطراف مچ پای خود ضعف دارند باید از یک ارتز کف و مچ پا (AFO) استفاده کنند.
بریس های کربنی:
این نوع بریس ها از بسیاری جهات مشابه موارد فوق هستند. اساسی ترین تفاوت آنها مواد و آلیاژی است که در ساختشان به کار رفته است. بریس هاس ساخته شده از ورق کربن نسبت به ارتوزی های ترموپلاستیکی و فلزی برتری های بسیاری دارند. برای کسب اطلاعات بیشتر بر روی لینک زیر کلیک کنید.
